Έφυγε από τη κοινωνία και έζησε στην ερημιά της Αυστραλίας το 19ο αιώνα, οργανώνοντας συνεχή πεσίματα στους τότε μπάτσους. Οι μπάτσοι τον σκότωσαν χωρίς καν μια δίκη, παρόλο που ο ίδιος δεν σκότωσε ποτέ κανέναν.

Ο Ben Hall θεωρούνταν από τους βρετανούς επικύνδινος εγκληματίας. Στη πραγματικότητα ήταν ένας ευγενικός άνθρωπος που βλέπωντας τις αδικίες της εποχής του αποφάσισε να περάσει στην επανάσταση. Εγκατέλειψε τη κοινωνία και πήγε να ζήσει στην ερημιά, μαθαίνοντας να βρίσκει μόνος του τροφή και νερό και να κοιμάται στην ύπαιθρο κρυμμένος από τους διώκτες του. Αφιέρωσε τη ζωή του σε αυτό που θεωρούσε υποχρέωσε κάθε επαναστάτη: τις συνεχείς επιθέσεις στους μπάτσους της εποχής. Παρόλ’ αυτά, δεν σκότωσε ποτέ κανέναν και δεν ήθελε να τραυματίσει κανέναν. Το μόνο που ήθελε ήταν να ανοίξει το δρόμο για μια κοινωνική επανάσταση. Ίσως γι’αυτό και τον σκότωσαν με άγριο τρόπο, χωρίς καν μια δίκη.

Γεννήθηκε το 1837 στην τότε βρετανική Αυστραλία σε μια φτωχή οικογένεια με πατέρα άγγλο προλετάριο και μητέρα μια ιρλανδή (οι ιρλανδοί τότε ήταν όλοι προλετάριοι). Για λόγους επιβίωσης μέσα στη φτώχεια τους αναγκάζονταν να κλέβουν για να μπορούν να συντηρούν τον Ben και τα άλλα παιδιά τους. Οι μπάτσοι τους έπειασαν και τους έστειλαν εξορία σε άλλη πόλη. Αφού δεν είχαν που να μείνουν, αναγκάστηκαν να γίνουν καταληψίες ενός εγκατελειμένου χωραφιού και εκεί έφτιαξαν μια πρόχειρη καλύβα. Ο πατέρας βρήκε μερικά άγρια άλογα και γελάδες στους γύρω λόφους και τα εξημέρωσε για να έχουν γάλα και ζώα. Άρχισε να πουλάει στη πόλη μέρος της παραγωγής, μα είχε συνεχώς προβλήματα με τους μπάτσους λόγω της κατάληψης.

Τελικά ο πατέρας του Ben δεν άντεξε άλλο τη παρενόχληση των μπάτσων και μετανάστευσαν σε άλλη πόλη. Εκεί βρήκε δουλειά σαν εργάτης σε στάβλους, και ήταν πολύ εργατικός. Υπήρχε αρκετή δουλειά, και τελικά μπόρεσαν να πάρουν ένα μικρό σπίτι για το γιό τους, τον Ben, όταν αυτός παντρεύτηκε.

Η γυναίκα που παντρεύτηκε ο Ben είχε αδελφό τον Frank Gardiner, ο οποίος ζούσε από ληστείες και είχε μάθει να επιζεί μόνος του στην Αυστραλιανή ύπαιθρο μακριά από τη κοινωνία (και το χέρι του νόμου). Ο Ben, μην ξεχνώντας ποτέ τη τάξη του και τη παρενόχληση των μπάτσων ενάντιά στην οικογένειά του όσο ήταν καταληψίες, αποφάσισε να παραδειγματιστεί από τον αδελφό της γυναίκας του και εγκατέλειψε τη πόλη για να ζήσει στην ερημιά.

Στην ύπαιθρο ο Ben γνώρισε τον αδελφό της γυναίκας του, Frank, μαζί με πολλούς άλλους ανθρώπους που ζούσαν στην ερημιά ληστεύοντας όποιον πλούσιο πέρναγε από τους ερημικούς δρόμους. Ο Ben έβλεπε τη ληστεία των πλουσίων ως μέσο κοινωνικής δικαιωσύνης, και όχι απλά ως μέσο πρωσοπικής επιβίωσης. Ίσως γιαυτό η κυβέρνηση έδωσε ειδική εντολή στους μπάτσους να πιάσουν τον Ben κατά προτίμηση, παρόλο που υπήρχαν πολλοί άλλοι ληστές στη περιοχή.

Μαζί με τον Frank και άλλους 9 ληστές, ο Ben λήστεψε μια χρηματοαποστολή χρυσών νομισμάτων που παιρνούσε από το δρόμο που είχαν στήσει καρτέρι. Οι μπάτσοι τους συνέλλαβαν μα κατάφεραν να διαφύγουν.

Η ομάδα του Ben και του Frank έκανε έφοδο σε μια μικρή πόλη που σύχναζαν πλούσιοι σε ένα ξενοδοχείο και τους κράτησαν όλους όμηρους για τρεις ημέρες, χωρίς να πειράξουν κανέναν. Μόνη εξαίρεση οι μπάτσοι: όσους μπάτσους βρήκαν στη πόλη τους κλείδωσαν μέσα στα κελιά του αστυνομικού τους τμήματος. Οι ληστές δεν λήστεψαν κανέναν απλό άνθρωπο κατά τη διάρκεια που ήλεγχαν τη πόλη, καθώς ο σκοπός τους ήταν να πάρουν τη τοπική κοινωνία με το μέρος τους εναντίων των μπάτσων.

Μετά ο Ben μαζί με τους συντρόφους του λήστεψαν άλλη μια χρηματοαποστολή χρυσών νομισμάτων που περνούσε από κοντινό δρόμο. Ήρθε νέα εντολή από τη κυβέρνηση στους μπάτσους να τελειώνει αυτό το θέμα. Ο διοικητής της μπατσαρίας εξήγησε στη κυβέρνηση των βρετανών πως δεν υπήρχαν νόμοι για να μπορέσουν να πιάσουν εύκολα τέτοιους ληστές χωρίς δίκη, και πως οι ληστές ήταν έξυπνοι και δεν άφηναν αποδείξεις πίσω τους κι έτσι θα ήταν καλύτερα να αποφύγουν τη δίκη με κάποιο ειδικό νόμο. Η κυβέρνη αμέσως έγραψε και πέρασε ένα νέο νόμο κατά παραγγελία του διοικητή της μπατσαρίας της αυστραλίας, σύμφωνα με τον οποίο οι μπάτσοι μπορούσαν να πυροβολήσουν και να σκοτώσουν όποιον θέλουν χωρίς δίκη.

Οι ομάδα του Ben και του Frank συνέχισε τις επιθέσεις της παρόλο το κυνηγητό των μπάτσων. Έκαναν πάνω από 100 ληστείες πλουσίων, και έκαναν εφόδους σε 21 πόλεις όπου κράτησαν όμηρους πλούσιους και μπάτσους. Τόσο πολύ ενεργοί ληστές ήταν, που τα τραίνα στο ημερίσιο πρόγραμμά τους έγραφαν “το τραίνο θα περάσει στις οκτώ, εκτός κι αν πέσει θύμα ληστείας του Ben Hall”.

Δυστηχώς κάποια στιγμή ένας σύντροφος της ομαδας του πρόδωσε τον Ben στους μπάτσους. Τους είπε από πού θα παιρνούσε μια συγκεκριμένη ώρα, κι έτσι του έστησαν ενέδρα. Όταν ο Ben εμφανίστηκε μόνος να περπατάει στην ύπαιθρο το απόγευμα της 5ης Μάη 1865, οκτώ μπάτσοι που ήταν κρυμμένοι και οπλισμένοι με διπλόκανα τουφέκια του επιτέθηκαν ξαφνικά. Ο Ben δεν ήθελε να σκοτώσει κανέναν και προσπάθησε να διαφύγει δίχως να πυροβολήσει, μα οι μπάτσοι τον πυροβόλησαν 30 φορές ενώ αυτός έτρεχε. Θάφτηκε στις 7 Μάη 1865.

Μέχρι σήμερα πολλοί άνθρωποι στην Αυστραλία συνεχίζουν να επισκέπτονται το τάφο του για να αφήσουν λουλούδια.

Ένας συγγενής του Ben που ζει σήμερα ζητά ακόμη να γίνει κυβερνητική έρευνα για το νόμιμο της δολοφονίας του. Ο λόγος είναι πως η κυβέρνηση όταν πέρασε το νόμο δεν περίμενε πως οι μπάτσοι θα έπιαναν τον Ben τόσο γρήγορα (πράγματι δεν θα τον έπιαναν ποτέ αν δεν υπήρχε προδότης στην ομάδα του). Έτσι ο νόμος που έδινε το νόμιμο στους μπάτσους να σκοτώνουν αδιακρίτως χωρίς δίκη είχε ισχύ από 10 Μάη 1865, δηλαδή 5 μέρες μετά αφότου σκότωσαν τον Ben, άρα και με τις νομοτυπίες του κράτους η δολοφονία ήταν παράνομη!

Προσθέστε περισσότερες πληροφορίες

συζήτηση πάνω σε αυτό το αρθρο
1035083
gentleman
από σημείωση 8:09πμ, Δευτέρα 25 Μαΐου 2009
έμεινε γνωστός στο ευρύ κοινό ως Ben ο gentleman, επειδή θεωρούνταν ευγενικός ληστής αφού δεν ήθελε να σκοτώσει κανέναν.

1035135
Και 2 folk κομμάτια για τον Ben Hall
από Tar 12:30μμ, Δευτέρα 25 Μαΐου 2009
Streets of Forbes

The death of Ben Hall