Μια ταινία που ξεχωρίζει στην ιστορία του αναρχικού σινεμά κατά την Ισπανική Επανάσταση είναι η Κρέα Από Άγρια Ζώα του σκηνοθέτη Armand (τον βλέπουμε στη φωτό).
1936: Μια ιστορική κινηματογραφική ταινεία του αναρχικού κινήματος γυρίζεται, η Κρέας από άγρια ζώα. Το φιλμ παραλίγο να χαθεί, μα αποκαταστάθηκε το 1991-1992 χάρις στις προσπάθειες του Ferran Alberich. Οι φήμες έλεγαν πως η ταινία δεν είχε ολοκληρωθεί ποτέ, μα ένα έγγραφο του σκηνοθέτη Armand αποδικνύει πως αυτό δεν είναι αλήθεια.
Τα γυρίσματα γινόντουσαν, μεταξύ άλλων, και στο κήπο του Retiro. Τα γυρίσματα τα έκανε ο Armand μετά από ημέρες εξουθενωτικής εργασίας.
Οι πρώτες σκηνές γυρίστηκαν στις 16 Ιουλιου 1936. Ο Armand ήταν ο συγγραφέας, ο σκηνοθέτης, και ερμηνευτής της ταινίας. Οι άνθρωποι που ασχολιόντουσαν με τα γυρίσματα σε κάποια στιγμή ενώ δουλεύαν πάνω στη ταινία άκουσαν φήμες για μια φασιστική επίθεση αλλά τόσο πολύ ήταν αποροφημμένοι από τη ταινία που δεν έδωσαν σημασία. Λίγο αργότερα άκουσαν στο ραδιόφωνο ενός γείτονα την επιβαιβέωση της φήμης.
Κυριακή 19 Ιουλίου τα γυρίσματα έχουν μια πρωσωρινή παύση καθώς τους ζητήθηκε να βοηθήσουν. Γίνονται εχθροπραξίες, μεταξύ των οποίων και η Έδρα του Βουνού στη Μαδρίτη, στην οποία φαίνεται να είναι αυτόπτης μάρτυρας.
Ωστόσο η ταινία έπρεπε να συνεχιστεί. Πολλοί άνθρωποι που δουλεύουν γι’αυτή εξαρτώνται από αυτή για την επιβίωσή τους και την επιβίωση των παιδιών τους. Παίρνεται η απόφαση να συνεχίσουν τα γυρίσματα.
Συχνά στα γυρίσματα δεν πήγαιναν όλοι οι ηθοποιοί επειδή πολλοί είχαν μείνει ακόμα στο μέτωπο και πολεμούσαν. Είχαν και άλλα προβλήματα όμως: είχαν λιοντάρια τα οποία θα έπεζαν κι αυτά στη ταινία, αλλά δεν είχαν αρκετό κρέας για να τα ταΐσουν! Ο προπονητής ήταν ο Georges Marck, και μαζί με τον ηθοποιό Marlene Gray ασχολιόνταν με το πρόβλημα. Τελικά η ανοιδιοτελής στοίριξη των συμπολοιτών με τις κουζίνες τους έλυσε το πρόβλημα και τα λιοντάρια τελικά πήραν μέρος στη ταινία με επυτιχία.
Βράδυ μετά από μια μέρα κοπιαστικής εργασίας έφτασε ένας σύντροφος στα μέρη των γυρισμάτων και τους είπε πως μόλις τελειώσει το φιλμ θα ήταν καλό να μεταβούν στο μέτωπο του πολέμου. Η Cotiella με τη βοήθεια της συντρόφου Jerez οργάνωσε μιά ομάδα και η δουλειά πάνω στη ταινία επυταχήνθικε.
Τα γυρίσματα τελικά τελείωσαν. Όσοι Γάλλοι έπερναν μέρος στη ταινία γύρισαν στη Γαλλία, μαζί με τα λιοντάρια. Ο αποχαιρετισμός ήταν συναρπαστικός. Το κύρος των Ισπανών αντιφασιστών στη Μαδρίτη ενισχύθηκε πολύ όταν η ταινία έφτασε στο Παρίσι, καθώς η ταινία έδειχνε την αδελφική αλλυλεγγύη των Ισπανών αναρχικών και αντιφασιστών. Τέτοιες προσπάθειες δίνουν πολύ σημαντικό κύρος στο εξωτερικό για το επαναστατικό κίνημα.
Ο παραγωγός της ταινίας ήταν ο Arturo Carballo με σκηνοθεσία και σεναριογραφία από τον Armand Guerra. Διεύθυνση παραγωγής: Andres Rojas. Φωτογραφία από τον Thomas Duch και ηθοποιοί οι εξής: Pablo Alvarez Rubio, Marlene Gray, Georges Marck, Tina de Jarque, Alfredo Corcuera, αλλά και ο ίδιος ο Armand Guerra.
Γλώσσα της πρωτότυπης ταινίας η Ισπανική. Διάρκεια (της ανασχηματισμένης έκδοσης του 1992): 71 λεπτά.
Σύνοψη του σεναρίου της ταινίας:
Το περιβάλλον της ταινοίας είναι η διασκέδαση. Ο Paul αφηγείται την ιστορία ενός πυγμάχου (μποξέρ) που είναι ερωτευμένος με την γυναίκα του Aurora, μια τραγουδίστρια καμπαρέ, και έχουν μια εξωσυζηγική σχέση. Γίνεται διαζύγιο και ο πυγμάχος πέφτει σε κατάθλιψη και χάνει ένα αγώνα πυγμαχίας (μποξ). Αργότερα προτείνεται γάμος, μα δεν συμφωνεί. Γϊνεται επίθεση, και αποδικνύεται πως ο δράστης της επίθεσης ήταν υπάλληλος του θηριοδαμαστή λόγω ζήλιας. Στο τέλος όλα τελειώνουν καλά.
(((όποια/όποιος ξέρει καλύτερα ισπανικά ας βοηθήσει!)))
archivo.cnt.es/Documentos/cineyanarquismo/carne_fieras.htm