Συντομο επεξηγηματικο χρονικο του «Πλατφορμισμου» – μιας απο τις τασεις του αναρχοκομμουνισμου απο το ιδρυτικο κειμενο του 1926 για την Οργανωτικη Πλατφορμα των Ελευθεριακων Κομμουνιστων.

Ο Πλατφορμισμος ειναι ενα απο τα ρευματα του ελευθεριακου κομμουνισμου που προωθει συγκεκριμενες προτασεις για την φυση των αναρχικων οργανωσεων.

Οι απαρχες της Πλατφορμας εντοπιζονται στις εμπειριες του αναρχικου κινηματος κατα την διαρκεια της Ρωσικης Επαναστασης και τον εμφυλιο πολεμο που ακολουθησε. Μια ομαδα εξοριστων αναρχικων, (η DieloTrouda/Εργατικος Σκοπος), που συγκροτηθηκε το 1926 κυκλοφορησε την Οργανωτικη Πλατφορμα των Ελευθεριακων Κομμουνιστων (το πρωτοτυπο στα αγγλικα: TheOrganisationalPlatformoftheLibertarianCommunists), γνωστη εκτοτε και ως «η Πλατφορμα». Συνεταξαν την μπροσουρα προκειμενου να εξετασουν τους λογους της αποτυχιας του αναρχικου κινηματος να αξιοποιησει τις επιτυχιες του πριν και κατα την διαρκεια της επαναστασης.

Η Πλατφορμα ηταν μια αναλυση της αποδιοργανωσης του αναρχικου κινηματος της περιοδου, και μια προσπαθεια να το ωθησει στην κατευθυνση του καλυτερα οργανωμενου ταξικου ανταγωνισμου. ΗΠλατφορμαωστοσοδενητανμιαπροσπαθειασυγγραφηςενοςαναρχικουμανιφεστου. Ηταν περισσοτερο ενα κειμενο συζητησης και οι συγγραφεις του δεν ισχυριστηκαν ποτε πως διαθετουν ολες τις απαντησεις.

Ο κυριος λογος συγγραφης της Πλατφορμας ηταν τα τεκταινομενα στο διεθνες αναρχικο κινημα της περιοδου. Αλλα οι παρατηρησεις της για τον τροπο που θα πρεπει να οργανωνονται οι ελευθεριακοι κομμουνιστες παραμενουν εφημεροι μεχρι και σημερα.

Η Πλατφορμα υποστηριζει πως για την δημιουργια ενος καλα οργανωμενου κινηματος ελευθεριακων κομμουνιστων, χρειαζομαστε την «ομαδοποιηση των επαναστατικων εργατικων και αγροτικων δυναμεων στην θεωρητικη βαση του ελευθεριακου κομμουνισμου (μια συγκεκριμενη μορφη οργανωσης του ελευθεριακου κομμουνισμου) και την «αναδιοργανωση των επαναστατων εργατων και αγροτων στην οικονομικη βαση της παραγωγης και της καταναλωσης (επαναστατες εργατες και αγροτες οργανωμενοι γυρω απο τα θεματα της παραγωγης)».

Αν και δεν παρειχαν περισσοτερες πληροφοριες για την εν λογω οργανωση γυρω απο την παραγωγη, οι ιδεες τους για την οργανωση των ελευθεριακων κομμουνιστικων ομοσπονδιων αποτελεσε σημειο αντιπαραθεσης στο εσωτερικο του αναρχικου κινηματος. Προκειμενου να αντιμετωπισουν την αποσυνθεση του κινηματος, προτειναν την δημιουργια μιας «Γενικης Ενωσης Αναρχικων» βασει τεσσαρων βασικων αρχων: της θεωρητικης ενοτητας, της τακτικης ενοτητας, της συλλογικης υπευθυνοτητας και του ομοσπονδισμου.

Η θεωρητικη ενοτητα σημαινε απλα πως αν δεν συμφωνεις με καποιους, μην συμμετεχεις σε καποια ομαδοποιηση μαζι τους! Αυτο δεν σημαινει πως ολοι οφειλουν να συμφωνουν ολη την ωρα (φυσικα αδυνατο), αλλα πως ενας βαθμος ιδεολογικης ενοτητας ειναι απαραιτητος. Δεν αρκει να ειναι ολοι οι συμμετεχοντες αναρχικοι ή ελευθεριακοι. Αν η μιση ομαδα πιστευει στον ταξικο ανταγωνισμο και η αλλη μιση διαφωνει, τοτε και οι δυο πλευρες θα επωφελουνταν απο την δημιουργια δυο μικροτερων ομαδων αντι μιας μεγαλυτερης που θα περνουσε ολο της τον χρονο διαφωνοντας.

Η τακτικη ενοτητα σημαινε πως τα μελη μιας οργανωσης θα πρεπει να αγωνιζονται μαζι ως μια οργανωμενη δυναμη αντι ως μεμονωμενα ατομα. Και κατοπιν της συμφωνιας της συλλογικοτητας στα θεματα στρατηγικης, ολα τα μελη της οφειλουν να εργαζονται στην κατευθυνση της επιτευξης των στοχων της, εξοικονομοντας υλικα και χρονο εστιαζοντας στην κοινη αυτη κατευθυνση τους.

Η συλλογικη υπευθυνοτητας σημαινε οτι «η Ενωση στο συνολο της θα ειναι υπευθυνη για την πολιτικη και επαναστατικη δραστηριοτητα καθε μελους της, και αντιστοιχα, πως καθε μελος της θα ειναι υπευθυνο για την πολιτικη και επαναστατικη δραστηριοτητα της Ενωσης». Αυτο σημαινει πως καθε μελος της οφειλει να συμμετεχει στις διαδικασιες ληψεις αποφασεων και να σεβεται τις αποφασεις της συλλογικοτητας.

Ο ομοσπονδισμος ειναι μια οργανωτικη δομη βασισμενη στην «ελευθερη συμφωνια ατομων και οργανωσεων με σκοπο την συλλογικη εργασια προς εναν κοινο σκοπο». Ολες οι αποφασεις λαμβανονται απο εκεινους που θα τις εφαρμοσουν, σε αντιθεση με τον συγκεντρωτισμο οπου οι οι αποφασεις λαμβανονται απο μια κεντρικη επιτροπη και επιβαλλονται σε εκεινους που θα τις εφαρμοσουν.

Αν και οι εισηγητες της πλατφορμιστικης προσπαθειας αντιμετωπιστηκαν με σκεπτικισμο απο αρκετους επιφανεις αναρχικους της εποχης, οι οποιοι τους επεκριναν για αυτο που θεωρησαν ως προσπαθεια «μπολσεβικοποιησης» του αναρχισμου, η προταση εφαρμοζεται πλεον απο αρκετες ομαδες ελευθεριακων κομμουνιστων σε ολον τον κοσμο, οπως το Κινημα Εργατικης Αλληλεγγυης στην Ιρλανδια, την Βορειοανατολικη Ομοσπονδια ΑναρχοΚομμουνιστων Βορειας Αμερικης και την Ομοσπονδια ΑναρχοΚομμουνιστων Zabalaza στην Νοτιο Αφρικη.

Τα περιεχομενα της Πλατφορμας:

Ιστορικη Εισαγωγη

Εισαγωγη

Γενικο Παραρτημα
1. Ο ταξικος ανταγωνισμος, ο ρολος και η αξια του
2. Η αναγκαιοτητα για βιαιη κοινωνικη επανασταση
3. Αναρχισμος και Αναρχικος Κομμουνισμος
4. Η αρνηση της δημοκρατιας
5. Η αρνηση του κρατους και της εξουσιας
6. Οι μαζες και οι αναρχικοι: ο ρολος καθενος στον κοινωνικο ανταγωνισμο και την κοινωνικη επανασταση
7. Η μεταβατικη περιοδος

8. Αναρχισμος και Συνδικαλισμος

Δημιουργικο Μερος
1. Παραγωγη
2. Καταναλωση
3. Η Γη
4. Υπερασπιση της επαναστασης

ΟργανωτικοΜερος
1. Θεωρητικηενοτητα
2. Τακτικη ενοτητα ή η συλλογικη μεθοδος δρασης
3. Συλλογικη υπευθυνοτητα
4. Ομοσπονδισμος