Η ιστορία της «Firebrand» Σε μια εποχή που τα συνδικάτα ήταν παράνομα και οι εργαζόμενοι πυροβολούνταν και κτυπιόνταν από τους κακοποιούς του Pinkerton επειδή προσπαθούσαν να βελτιώσουν τις συνθήκες στους εργασιακούς τους χώρους, μια ομάδα ριζοσπαστών συγκεντρώθηκε στο Πόρτλαντ και κυκλοφόρησε μια εφημερίδα, η οποία προκάλεσε τα αφεντικά και τις καταπιεστικές ιδέες.

Έτσι, η αυθεντική «Firebrand» («Δαυλός») τυπώθηκε, αρχικά, το 1895 στο Πόρτλαντ του Όρεγκον. Με μια εβδομαδιαία κυκλοφορία 3.000 αντιτύπων, η εφημερίδα κόστιζε 50 σεντ για τη συνδρομή ενός έτους και διαβαζόταν σε όλο τον κόσμο.

Η εφημερίδα ήταν ξεκάθαρα αναρχική και εστίαζε στα εργατικά ζητήματα καθώς επίσης και άλλα σχετικά θέματα όπως η επίθεση στον καπιταλισμό και στην κυβέρνηση καθώς η και η προώθηση του ελεύθερου έρωτα και μιας κοινωνικά, οικονομικά και πολιτικά απελευθερωμένης κοινωνίας.

Οι τρεις κύριοι συντάκτες της «Firebrand» ήταν οι A.J. Pope, Henry Αddis και Abraham Isaak, αλλά αυτοί που συνεισέφεραν ήταν πολλοί. Υπήρξε μια ζωηρή αλληλογραφία στην εφημερίδα καθώς και άρθρα που γράφονταν και στέλνονταν από αναγνώστες από όλο τον κόσμο. Επιφανείς επαναστάτες της εποχής, όπως οι Lucy Parsons, Alexander Berkman και Emma Goldman, εμφανίστηκαν επίσης στην «Firebrand».

Ο σκοπός της εφημερίδας, όπως, άλλωστε, δηλωνόταν και στον τίτλο της, ήταν «το κάψιμο των ιστών της άγνοιας και της δεισιδαιμονίας». Κάποιος που άσκησε κριτική «Firebrand», περιέγραψε το γράφημα στην πρώτη σελίδα έγραψε: «Ο τίτλος της είναι διακοσμημένος με μια εικόνα ενός ιστού αράχνης που από τη μια πλευρά έχει το θόλο του κεφαλαίου στην Ουάσιγκτον και από την άλλη το καμπαναριό μιας εκκλησίας. Οι καπιταλιστές και οι κληρικοί αντιπροσωπεύονται ως αράχνες περιμένοντας να φάνε σε βάρος των ανθρώπων που μπερδεύονται στον ιστό. Ο δαυλός εφαρμόζεται στον ιστό και ένα φτερό του κεφαλαίου εμφανίζεται να περιπλέκεται στις φλόγες που εμφανίζονται».

Μακριά από το να μασάει τα λόγια της για τη στάση της στο ζήτημα της εργασία;, η «Firebrand» είχε δημοσιεύσει το εξής για την εργάσιμη ημέρα οκτώ ωρών: «Η εργασία των οκτώ ωρών για ένα αφεντικό είναι πάρα πολλές. Όχι μόνο επειδή οι τέσσερις από αυτές τις ώρες πρόκειται να κάνουν ένα αφεντικό πλουσιότερο και να βοηθήσουν να σφυρηλατηθούν τα όπλα με τα οποία συγκρατιόμαστε, αλλά, επίσης, επειδή αυτές οι οκτώ ώρες δεν χρησιμοποιούνται για να παραχθεί αυτό που είναι χρήσιμο και απαραίτητο για την κοινωνία, αλλά για να παραχθεί αυτό που φέρνει το μεγαλύτερο κέρδος στον εκμεταλλευτή».

Το 1897, η κυβέρνηση αποφάσισε ότι κάποιοι (δηλαδή αναρχικοί και άλλοι επαναστάτες) ήταν λίγο «άσεμνοι» και σε μία προσπάθεια να υποστηριχθεί η αυστηρή και καταπιεστική ηθική τάξη, ψηφίστηκε ο Νόμος περί Αισχρολογίας. Η «Firebrand» δεν γλίτωσε από τον εν λόγω Νόμο και τον Σεπτέμβριο του ίδιου χρόνου, η εφημερίδα αποτέλεσε αντικείμενο καταστολής. Οι συντάκτες της εφημερίδας είπαν σχετικά με την καταστολή σε βάρος τους: «Οι κατηγορίες σε βάρος μας κατασκευάστηκαν για να μας καταστείλουν απλώς επειδή είμαστε μια αναρχική εφημερίδα. Ο Νόμος περί Αισχρολογίας έχει ήδη παραβιαστεί».

Η Ταχυδρομική Υπηρεσία συνέβαλε, επίσης, στη διακοπή της κυκλοφορίας της «άσεμνης» «Firebrand», λέγοντας ότι «παρακολουθούσαν την «Firebrand» για κάποιο χρονικό διάστημα». Οι A.J. Pope, Henry Αddis και Abraham Isaak στάλθηκαν στη φυλακή και, επίσης, καταδικάστηκαν σε πρόστιμο πάνω από 2000 δολάρια και οι τρεις. Δεν ξέρουμε σήμερα πόσο καιρό ήταν στη φυλακή και εάν επανακυκλοφόρησαν την εφημερίδα, κάτι που οφείλεται μάλλον στα ελλιπή ιστορικά αρχεία.

Η σημερινή νέα εργατική ομάδα της «Firebrand» συγκροτήθηκε το χειμώνα του 2003 από την ανάγκη για μια ριζοσπαστική εργατική οργάνωση. Βλέπουμε γύρω μας, στους εργασιακούς χώρους και τις κοινότητές μας, την ανάγκη να αγωνιστούμε εναντίον των αφεντικών, των γραφειοκρατών και όλων εκείνων που θα ωφελούνταν από τη δυστυχία μας. Αναγνωρίζουμε την ανάγκη ύπαρξης συνδικάτων (ενώσεων) και άλλων κοινοτικών οργανώσεων και γινόμαστε μάρτυρες των επιθέσεων εναντίον αυτών των οργανώσεων των εργαζόμενων καθημερινά. Αναγνωρίζουμε ότι σήμερα επικρατεί ένα σκληρό κλίμα για την οργάνωση των εργασιακών χώρων, για τη συγκρότηση συνδικαλιστικών οργανώσεων ή την υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας. Ως εκ τούτου, βλέπουμε την ανάγκη για μια ριζοσπαστική τακτική, για να αγωνιστούμε με ό,τι έχουμε διαθέσιμο. Σε αυτό, ελπίζουμε να βοηθήσουμε με τη δημιουργία ενός φόρουμ, στο οποίο μπορούμε να συζητάμε ζητήματα, ιδέες και στρατηγικές, οικοδομώντας μια κοινότητα αντίστασης. Προσκαλούμε τις απόψεις και τις ιδέες των εργαζόμενων εκείνων που αναμιγνύονται στους αγώνες στους εργασιακούς χώρους και την κοινότητά τους, ενώ αναμένουμε με ενδιαφέρον την αλληλογραφία, τις επιστολές, τα άρθρα, τις κριτικές και τις ανησυχίες όλων. Σε αυτό ελπίζουμε ότι το πνεύμα της «Firebrand» παραμένει ζωντανό στο Πόρτλαντ και στον 21ο αιώνα.

Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην πλατφορμιστική αναρχοκομμουνιστική ιστοσελίδα www.anarkismo.net από όπου μεταφράστηκε το Μάη 2005 από το «Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης» στη Μελβούρνη. Η «Firebrand» είναι μέρος της πρόσφατα συγκροτημένης αναρχοκομμουνιστικής ομοσπονδίας Northern Anarchist Federation (NAF) από τις ΗΠΑ. Για πληροφορίες για την NAF επισκεφθείτε την ιστοσελίδα www.nafederation.org